Afyon,
4°C
parçalı az bulutlu
SON DAKİKA
DOLAR
35,20
EURO
36,75
ALTIN
2.968,65
BORSA
9.724,50
enflasyon
emeklilik
ötv
döviz
otomobil
sağlık
Afyon
Haber
Son dakika
Afyon haber
Afyon haberleri
Afyon son dakika
Afyonhaberleri
Adana
Adıyaman
Afyon
Ağrı
Aksaray
Amasya
Ankara
Antalya
Ardahan
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bartın
Batman
Bayburt
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Düzce
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Iğdır
Isparta
İstanbul
İzmir
Kahramanmaraş
Karabük
Karaman
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırıkkale
Kırklareli
Kırşehir
Kilis
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Mardin
Mersin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Osmaniye
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Şanlıurfa
Şırnak
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Uşak
Van
Yalova
Yozgat
Zonguldak
Detaylı Hava Durumu
yasin
Ruhum bugün tedirgin değil. Gönlümü dolduran bir sâkinlik var. Şu suni gündem, yapılacaklar listesi, görüşmem gereken kimselerin içime koyduğu ağırlığı burada hissetmiyorum. Birazcık üzeri örtülmüş bir huzur hâlini yaşıyorum. Yedigöller’in gönlüme çok derin yansımaları oluyor benim. Hani göl ne kadar berraksa, gökyüzü ne kadar açıksa göle yansıyan ağaçların görüntüsü ve...
Yedigöller yolculuğu bana iç huzuru veriyor hep. Dağları seyrede seyrede yola devam ediyordum. İçimdeki o tatlı bir huzur hâli, yolculuğun daha ilk başlarında kendini göstermeye başlamıştı. Yalnız ve sakin kaldığım bir gün olacaktı. Fazla konuşmayacaktım. İçimi, gönlümü dinleyecektim Yedigöller’de. Giderken dağların meydana getirdiği o muhteşem bir manzarayı gören bir mevkide...
Taşacak yer arar yaralı gönülŞiire yazıya bundan yönelirAnlama sevgiye duralı gönülOvaya yazıya bundan yönelir Kendimle çoktandır hesabım vardırDurmadan yazdığım kitabım vardırGünâhım yazığım sevâbım vardırİçteki sızıya bundan yönelir Doyurmaz gönlümü bu yalan dünyaHer yerde riyakâr her yerde kavgaKalbimde yer etmez gayrı bu sevdaDoğada geziye bundan yönelir Yalnızlık sessizlik virdim oluyorSevdayı duymamak...
Bazen gönül gitmek isterBenim ile gelir misinSevgin özde canda seninBunu sen de bilir misin Kalbin yüce özün güzelBalla şeker sözün güzelBir ay gibi yüzün güzelBeni benden alır mısın Aşka düştüm kalbim yanarBir yâr deyip seni anarŞu yüreğim nasıl kanarDerde derman olur musun Bu hasretlik artık yetsinAyrı gayrı olmak bitsinAyrılıklar baştan...
Bazı insanların halk kültürüne ait inanışları “batıl inanç” deyip kenara attığını görüyorum. Bunu sözüm ona “cehalet” kavramın penceresinden değerlendirenler de az değil. Açıkçası ben bu türden görüşlere ve kimselere itibar etmiyorum. Meseleyi anlamaya çalışmak gerektiğini düşünüyorum. İnsanlık neden böyle bir inanış ortaya koydu ve neden o şeye inandı, bu uygulama...
Şimdi kabristanlığa gidiyorum. Yani bir zamanlar kendileriyle görüştüğüm, biliştiğim insanların mezarlarını ziyaret etmeye. Aslında oralarda derin bir mânânın olduğunu hissediyorum. Sessiz ve sözsüz bir şekilde konuşan akrabalarım sevdiklerim oralarda bizlere her daim bir şeyler söylemeyi istiyorlar. İşte o şey her neyse ben orada onu duyuyor, hissediyor ve kendimce yaşıyorum. İnsan...
Bahar gelmiş köyümüzeÇiçeklerle dolmuş bağlarZiyareti derman özeYeşillenmiş artık dağlar Türlü türlü çiçek açmışÇetin kışlar artık geçmişMevla rahmetini saçmışDereleri durmaz çağlar Şu köyümü özlüyorumBir fırsatı gözlüyorumHasretliği gizliyorumFirkatine gönül ağlar Ağaçları giymiş libasEynindeki yeşil atlasFirkat geçer vuslat esasYolu bilmem neler bağlar Çok severiz köyümüzüOndan aldık huyumuzuBilen bilir suyumuzuBahar faslı durmaz çağlar 16...
Duydum seni bugün hayâlden yakınBir misâldin lâkin misâlden yakın Hâlimde acayip bir neşe varkenBuldum seni bende o hâlden yakın Gözlerinden özüme sevda akarArıdan, kovandan ve baldan yakın Bir hüzün gibi duyarım gönüldeCemâlin eseri melâlden yakın Sözlerin dökülse şimdi boşluktaCana canlar katan zülâlden yakın Bir çift ışığımdır güzel gözlerinGöklerde beliren zuhâlden...
Her gün daha çok öze çekiliyor insan. Zaman geçiyor. Mânânın güzelleşmesine hizmet etmeyen şeylerden uzaklaşıyoruz. Hayat aslında değişen ve sürekli yenilenen bir kabuk olduğunu bize artık daha çok gösteriyor. Her şeyde bir anlam arıyor insan. Kuru gürültüden, günlük muhabbetlerden uzaklaşıyor. Bu demektir ki, insanların belki tamamına yakınından da ayrı düşüyoruz....
Doğanın çağrısına kulak veriyorum. Doğaya kaçıyorum. Bu bir kendimi dinleme veya kendimle buluşmak demek benim için. İsyanımı, beni yoran düşünceleri ve duyguları bir tabiat köşesinde sakinleştiriyorum. Orada isyan yok, tabiat günah işlemez. Doğada sakinlik, huzur, teslimiyet, çalışkanlık, merhamet ve fedakârlık var. Bunları çoğu zaman cömertçe duyuruyor bana. Kendimden ne kadar...
Mutluluk çok şeye sahip olmamızda değil, sahip olduklarımızı hak edip etmediğimizdedir. Bu, bilgide de böyledir madde de… Ezber bilgiler bizim olmadığı gibi hak etmeden elde ettiğimiz makam, mevki, para, mal da bizim değildir. Bunlar giderek insanın hayatında ağır birer yük olmaya başlar. Bunun sebebi kim olursa olsun insanın bu dünyayı...