Doğanın çağrısına kulak veriyorum. Doğaya kaçıyorum. Bu bir kendimi dinleme veya kendimle buluşmak demek benim için. İsyanımı, beni yoran düşünceleri ve duyguları bir tabiat köşesinde sakinleştiriyorum. Orada isyan yok, tabiat günah işlemez. Doğada sakinlik, huzur, teslimiyet, çalışkanlık, merhamet ve fedakârlık var. Bunları çoğu zaman cömertçe duyuruyor bana. Kendimden ne kadar...