Yasin Şen Yazdı: Hatırlayış

Şimdi kabristanlığa gidiyorum. Yani bir zamanlar kendileriyle görüştüğüm, biliştiğim insanların mezarlarını ziyaret etmeye. Aslında oralarda derin bir mânânın olduğunu hissediyorum. Sessiz ve sözsüz bir şekilde konuşan akrabalarım sevdiklerim oralarda bizlere her daim bir şeyler söylemeyi istiyorlar. İşte o şey her neyse ben orada onu duyuyor, hissediyor ve kendimce yaşıyorum.

İnsan bu ziyaret demlerinde aslında sessizce duran ama bununla beraber daima bir şeyler söyleyen akrabalarını, komşularını bu tefekkür demlerinde birinde derin derin düşünüyor. En azından geçmişlerini hatırlayarak var ediyor. Onların varlığını, hayatını, hatıralarını ve bu dünyadan göçüp gitmelerini tefekkür ediyor. Bu da insanı bir nevi hayatın gelgitleri elinde yorulduğunda ve bunaldığında bir sükunet, dinginlik ve hayata dair bir irfan veriyor. Bu sefer gözünde büyüttüğü dünyevî şeylerin basitliğini ve gelip geçiviliğini düşünmeye başlıyor. Bu, kendi hayatını bir anlamda bir zemine kavuşturmak demektir. İşte o zemin insana kendi varlığını  varolmasındaki hikmetleri, içinde duran bununla beraber kendini zaman zaman hissettiren meselelerini düşünmeyi sevk ediyor. İnsan sırf maddî Bir âlem olmadığını bu düşüncedenlerinde daha derinden anlıyor. Nihayetinde o kadar anlamlar yüklediğimiz ve bizi ebedî gelen dünya hayatı bir gün sona eriyor. Bu değer verdiğimiz dünyevî her şeyin de yıkılması, yok olması veya dönüşmesi demek. Yani dünyadaki her şey bir hareket halinde ve bir menzilden diğerine geçen yolcular gibidir.

İnsan bir mezarın başında bunları anlıyor. Elbette bedenini toprağa veren kimsenin sahip olduğu anlamlar ve ruh da yolculuğuna bir şekilde devam ediyor. Çünkü insan anlıyor ki, duran ve sabit hiçbir şey yok. Hayatın kendisi zaten bir değişimin üzerine kuruludur. Hayata atfedilen yokluk düşüncesi de yaşamın durmaksızın değişmesinden ve yenilenmesinden ileri geliyor. Yani bir şekilde ve bedeli her ne olursa olsun insan hayatının hedeflediği irfanını bulup onunla mânâya yükselmek zorunda. Çünkü bu hayatın başka bir istikametinin olduğunu zannetmiyorum. Öyleyse bizler bu dünyaya bunu anlamaya ve bilmeye geldik.