İstanbul,
17°C
parçalı bulutlu
enflasyon
emeklilik
ötv
döviz
otomobil
sağlık
Afyon
Haber
Son dakika
Afyon haber
Afyon haberleri
Afyon son dakika
Afyonhaberleri
Adana
Adıyaman
Afyon
Ağrı
Aksaray
Amasya
Ankara
Antalya
Ardahan
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bartın
Batman
Bayburt
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Düzce
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Iğdır
Isparta
İstanbul
İzmir
Kahramanmaraş
Karabük
Karaman
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırıkkale
Kırklareli
Kırşehir
Kilis
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Mardin
Mersin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Osmaniye
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Şanlıurfa
Şırnak
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Uşak
Van
Yalova
Yozgat
Zonguldak
Detaylı Hava Durumu
Köşe Yazıları
Dörtdivan’da hemen her köyün bir ereni evliyası vardır. Bu yaylalar için de böyledir. O yaylayı bekleyen dedeler, erenler vardır. Bunlar isimlerini belli başlı mevkilere vermişlerdir. Fakat büyük çoğunluğunun kim olduğu bilinmez. Menkıbeleri, hatıraları, bazılarının da isimleri unutulmuştur. Dörtdivan’ın Çardak köyünün evliyası Samurkaş Dede’dir. Onun mezar yeri bugün biliniyor, lakin üzerinde...
Çardak’ta yürüyüp aradık seniKendini bildirsen Samurkaş DedeHuzuruna neden çağırdın beniYüzleri güldürsen Samurkaş Dede Rivayet ederler seni bizlereHimmetin var imiş dertli özlereİnandık candan söylenen sözlereGönüller doldursan Samurkaş Dede Himmet eylemezsen nerden bilirizMuhabbetin vardır sana gelirizHuzurda belki de himmet alırızRızayı buldursan Samurkaş Dede Nice erle geldin sen Horasan’danOğuz boyları sevmiş seni candanKuşatmış...
Güzel şeydir şu yaşamakBirlik dirlik olur iseKolay iştir mutlu olmakİnsan dostu bulur ise Sevinçlerin olmaz hederUğramasın sana kederGelen gider gelen giderDostluk kalır, kalır ise Geldiğinde ihtiyarlıkÖlüm bana bahtiyarlıkGider kalpten günahkârlıkİnsan ibret alır ise Düşünmekten yorulursunAkar akar durulursunBir köşeye kurulursunİnsan nefsi bilir ise Bahar gelir açar çiçekGizli kalmaz hiçbir gerçekHüznü tattık...
Her şey hızla değişiyor. Dünya görevini tamamlamış gibi olaylar ve eşya sahip olduğu anlamlarını iyiden iyiye yitirmiş gibi. Buna kavramları da dahil edebiliriz. Çoğu zaman hayatı yaşamaktan ziyade sadece izliyoruz. Hani mezuniyet zamanlarına yakın bir ruh hâlini yaşıyoruz. O kadar yıl mücadele ettiğin, dirsek çürüttüğün, ciddiye aldığın dersler birdenbire kolay...
Gözlerine bakınca çok derin bir âşinalık hissediyorum. Bana nasıl da yakınsın! Kimsin sen, nesin? Sana bakınca içimde daima hissettiğim o eksiklik duygusu kayboluyor. Varlığın, hayatıma nasıl da anlamlı geliyor? Bir tamamlanmışlık hissi yayılıyor kalbime. Gönlümde çok derin sevinçler uyanıyor. Söyler misin, sen kimsin, nereden geldin, nereye gidiyorsun? Seninle daha önce...
Yazmak görünmek ve bilinmek isteyen bir şeyin varlığını izhar etmesi gibi beni her gün kendine mecbur ediyor. Yazmak el yordamıyla yürüdüğüm bir yerde tutunduğum bir dal, üstüne bastığım sağlam bir zemin gibidir benim için. Ondan vazgeçmek iradeyle olabilecek bir şey değil. Yazmaktan yana artık kendimi geriye çekmeyi düşündüğüm zamanlar içimde...
Dünya bir hoş kervansarayBuna benzer misâl olmazTalebimiz olmuş buğdayBu sözümüz hayal olmaz Yorgun düştük hayâllerdenGeçemedik misâllerdenKurtulmazsak şu hâllerdenGönlümüzde mecâl olmaz Şu gönlümüz ister yâriVerse Mevlâ onu bâriAhlakı da kirden âriÖyle güzel cemâl olmaz Bırak burda kavgalarıTürlü türlü davalarıAt başından sevdalarıHerkes ile cidâl olmaz İstiyorum varam yâreŞu gönlümüz oldu pâreLutfeyleyip kılsan...
Türlü türlü köprülerdenBu dünyaya geçip geldimKapanmıştım âlemlereSırlarımı açıp geldim Dâim sordum özüm nedirBağrımdaki sızım nedirŞu kaynayan sözüm nedirYudum yudum içip geldim Türlü türlü kavgalardanGönlü yoran davalardanSonu gelmez sevdalardanTenhalara kaçıp geldim Hüzünlendim darda kalıpGah ağlayıp gahi gülüpHem dirilip hem de ölüpBu hâllere göçüp geldim Murâdımız nefsi bilmekHakk’ı bilip öyle ölmekAğlar iken...
Her şeyin gelip geçiyorAkışın tadını çıkarİnsan O’nu seyreyliyorBakışın tadını çıkar Ömür denen geçer giderİnsan vakti içer giderSevenleri seçer giderNakışın tadını çıkar Kederlenme yoksun ki senCan dediğin değil ki tenBakar isen özünde benBakışın tadını çıkar Yollarında cefa olurSonunda da sefa olurSevenlerde vefa olurYokuşun tadını çıkar Kararında durmaz dünyaTükenir mi burda kavgaCemâli...
Akkaya diyorlar bir yüce kaleGöklere ser vermiş de sır vermemişBenziyor şu kale türlü misâleKimseler böyle bir kale görmemiş Kalenin dört yanı ağaçla doluBulması pek müşkül kalede yoluKalenin manzaradır sağı ve soluBir şair gelip de ilham dermemiş Her yerden görünür onun yücesiGönle heybet verir günü gecesiDuyulmaz nedense tek bir hecesiOndaki sırlara...
Üzerinde düşünmeyeceksek konuşmanın ne lüzumu var! Hüzne, kedere, üzüntüye sebep olacaksa sözler neden söylenir! Sessizliği bozmayalım o hâlde. Biraz kendimizi ve tabiatı dinleyelim. Istırap veren, bir yarayı iyileştirmeyen, gönlü beslemeyen sözlerden daha derin gelir şu kuş sesleri. Tabiatın sesleri daha çok huzur verir bana. Ölü doğan sözlerden, mânâsı kaybolmuş konuşmalardan,...
Sonraki sayfa »
Daha Fazla İçerik Yükle
Yükleniyor...